تناقض عجیب اصولگرایان؛ لکنت در برابر قالیباف!

به گزارش وبلاگ مهیار، زبان اصولگرایان در برابر قالیباف الکن است و در بزنگاه، منافع سیاسی-جناحی خود را به حقیقت ترجیح می دهند. تا به امروز دو چهره اصولگرا به صراحت بر تخلفات شهرداری در دوره قالیباف صحه گذاشته اند، اما در عین حال هم از او حمایت نموده یا حداقل سکوت نموده اند.

تناقض عجیب اصولگرایان؛ لکنت در برابر قالیباف!

به گزارش شرق، مصطفی میرسلیم که این روز ها به شدت در حال رقابت با قالیباف برای ریاست مجلس آینده است، سال 96 از تخلفات شهرداری در دوره قالیباف گفته بود، اما سال 98 حاضر شد با قالیباف در یک فهرست قرار بگیرد و راستا شتر دیدی، ندیدی را در پیش گرفت و حتی به وبلاگ مهیاری که او را در همین ارتباط مورد پرسش قرار می دادند، تاخت و جواب های سربالا داد. احمد توکلی هم اخیرا به خبرنگار برنا خرده گرفته و او را متهم به سیاسی کاری نموده که چرا درباره تخلفات سابق یک نامزد آینده ریاست مجلس الان از او سؤال می نماید درحالی که باید قبل از انتخابات مجلس این سؤال ها را می پرسیده است.

احمد توکلی، نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی و رئیس سازمان دیده بان عدالت و شفافیت، در واکنش به اینکه بعضی از مدعیان ریاست مجلس یازدهم بر سابقه اجرائی خود تأکید دارند در صورتی که در همین سوابق اجرائی مذکور تخلفات فراوانی انجام شده است، به جای پاسخ دادن به سؤال، معترض شده که چرا بدموقع از او سؤال نموده است: چرا تا پیش از این در این مورد صحبت نمی کردید و سؤال نمی کردید آقای قالیباف پفراینده دارد یا نه؟! ما در سازمان دیده بان عدالت و شفافیت یک بار پفراینده های شهرداری را آنالیز کردیم، نه کسی مانع ما شد و نه کسی از ما حمایت کرد و هر چیزی هم که در آنجا دیدیم، صراحتا اعلام کردیم و گفتیم تخلفی انجام شده، اما در همان زمان هم رسانه ها من را همراهی نکردند.

توکلی مدعی شده رسانه ها از سازمان او در افشای تخلفات شهرداری حمایت ننموده اند. این در حالی است که وقتی شهرداری تهران به تخلفات دور قبل ورود کرد یا وقتی بحث املاک نجومی مطرح شد، رسانه های زیادی مطول به این ماجرا پرداختند تا جایی که حتی یک روزنامه نگار افشاگر یا سوت زن هم بازداشت شد.

توکلی با اشاره به اینکه در واگذاری های شهرداری جرم و تخلف انجام شده، گفته که آنالیز در خصوص این تخلفات باید پیش از ورود به مجلس صورت می گرفت، من نتایج آنالیز هایی را که انجام دادم، در قالب یک نامه به شورای نگهبان ارسال کردم، اما شورا سبک، سنگین نمی نماید. وقتی من در آن نامه نوشتم فاسدند، گفتند برخورد می کنیم، اما شورای نگهبان هیچ سندی از من نخواست و پیگیری نکرد. در همان ماجرای شهرداری به فساد شخصی نرسیدیم و فقط به این نتیجه رسیدیم که تخلف انجام شده است. در حال حاضر هم طرح این مباحث نتیجه بخش نیست و حتی موجب اشتباه می گردد.

توکلی که به خبرنگار می گوید که چرا سؤال بی موقع پرسیده و باید قبل از انتخابات مجلس این سؤالات را مطرح می نموده، اما لازم نمی بیند این سؤال را از شورای نگهبان بپرسد که چرا به مدارک و استنادات ارسالی او توجهی ننموده است. تناقض سخنان او اینجا معین می گردد که از یک سو پرسش خبرنگار را سیاسی کاری و بی موقع می داند، از سوی دیگر او که به نظر می رسد از شورای نگهبان ناامید است، اما نمی خواهد نقدی متوجه آن کند، می گوید باید آن قدر تکرار کرد تا شاید فرجی گردد: در نهایت وقتی شورای نگهبان هم قبول نمی نماید باید آن قدر تکرار کرد که خود افراد واکنش نشان دهند، چون تکرار، اثر دارد.

در نهایت در ادامه همین تناقض گویی، توکلی توپ را در زمین جناح مقابل و رسانه ها می اندازد و می گوید: روزی که فهمیدند قالیباف اشکال دارد، با توجه به اینکه پُست کمی هم نداشت و شهرداری نهاد کوچکی نیست، باید همان موقع اعلام می کردند، نه حالا که یک ماه دیگر می خواهند در خصوص ریاست او رأی بگیرند. این گونه اقدامات سیاسی کاری و تخریبی است که نتیجه ای هم ندارد. البته او باز هم به صراحت نمی گوید چه کسی یا چه نهادی باید اعلام می کرد!

اگر توکلی تنها یک نامه نوشته و مدعی است تنها مرد میدان مبارزه با فساد است، اما برخلاف ادعایش تنها نبوده و دیگران جلوتر از او اسناد مورد اشاره در نامه توکلی را به شورای نگهبان ارسال نموده بودند. علی اعطا، سخنگوی شورای شهر تهران، پیش از انتخابات در نشستی خبری در پاسخ به پرسشی درباره نامه محرمانه ای که شهرداری به شورای نگهبان درباره تخلفات شهردار اسبق ارسال نموده است، گفته بود: اصل نامه را تأیید می کنم، اما به دلیل آنکه این مکاتبه محرمانه است، نمی توانم جزئیات آن را بیان کنم.

محمود میرلوحی، عضو دیگر شورای شهر نیز پیش تر درباره شائبه های عملکرد قالیباف در شهرداری تهران گفته بود: آقایانی که درباره نماز جماعت رفتن افراد سؤال می نمایند و به محله روحانیون سرشناس می فرایند و درباره آن ها سؤال می نمایند، چطور حاضر نشدند بپرسند 80 پفراینده و گزارشی که بازرسی کل کشور داده است، چیست؟ چگونه است برای همه به گفته خودشان وقت گذاشته اند، 10 دقیقه وقت می گذاشتند از مدیریت می پرسیدند که قضیه هولوگرام، املاک نجومی، شمس الشموس و خیریه امام رضا چه بود؟ فقط همین سال جاری بازرسی کل کشور پفراینده هایی درباره 41 ملک فرستاده و عنوان نموده خرید و فروششان دارای اشکال بوده و مقررات شهرداری رعایت نشده است.

وزیر ارشاد دهه 60 و نامزد ریاست جمهوری 96 هم در حالی که دو سال پیش گفته بود قالیباف را قبول ندارد، اما در آستانه انتخابات مجلس حرف زدن علیه قالیباف را تضییع یک حق عظیم تر خوانده و غیرمستقیم مصلحت و منفعت را بر واقعیت و حقیقت ارجح دانسته بود.

میرسلیم سال 96 درباره رقیب اصولگرای خود گفته بود: من اصلا با آقای قالیباف صحبت نکردم؛ چون آقای قالیباف را قبول نداشتم. ایشان، چون در جبهه اصولگرایی بود، من با او مخالفت نکردم، اما اعتقادی به نامزدی آقای قالیباف در انتخابات ریاست جمهوری ندارم.

او با اشاره به اینکه به دلیل برداشتی که از مجموع عملکرد ایشان دارم، اعتقادی به او ندارم، گفته بود درباره رئیسی چنین اعتقادی ندارد: وضع آقای رئیسی فرق می نماید؛ او اهل خلاف نیست، اما او یک عنصر قضائی در کشور است. میرسلیم گفته بود: درباره عملکرد شهرداری که در رأس آن آقای قالیباف است، خلاف هایی وجود دارد که باید رسیدگی گردد. همان سال در مصاحبه با روزنامه ایران گفته بود اگر من و قالیباف به دور دوم انتخابات ریاست جمهوری می رفتیم، تخلفات او را رو می کردم. هر دو با هم وارد گود انتخابات مجلس شدند، تأیید صلاحیت شدند، رأی آوردند و رقیب هم برای ریاست مجلس شدند، اما هنوز خبری از روکردن تخلفات نشده است.

میرسلیم قبل از انتخابات مجلس در پاسخ به این پرسش که آیا حاضر است با محمدباقر قالیباف که بعضی شائبه هایی درباره مسائل اقتصادی در دوره شهرداری تهران برای وی مطرح می نمایند، در یک فهرست انتخاباتی قرار بگیرد، گفته بود: بنده همواره مدعی ضرورت برخورد قاطع با فساد در تمام ابعاد آن هستم. اگر نماینده مجلس با دولت زدوبند کرد، فساد سیاسی شکل می گیرد. پیگیری شفافیت از اصول اعتقادی ماست. عده ای که خیرخواه انقلاب نیستند، خادمان انقلاب را به مسخره گرفته و به مقدسات نظام توهین می نمایند.

بعد هم در جواب به این سؤال که با توجه به اینکه در انتخابات ریاست جمهوری سال 96 گفته بود اگر قالیباف به دور دوم برود، فساد او را بیان می نماید، آیا الان هم حاضر است فساد قالیباف را بیان کند؟ گفته بود: نباید کاری کرد که برای دستیابی به حقی، حق عظیم تر یعنی مدیریت درست جامعه به نفع مردم، به خطر افتد. کار افراد همفکر خود را بدون نقص نمی دانم، اما به آن ها تذکر می دهم که نقص آن ها رفع گردد. بحث مماشات مطرح نیست.

او بدون اشاره به اینکه خودش پیش تر حکم به وجود تخلف در عملکرد قالیباف داده بود، در نشست خبری گفته بود: درباره قالیباف نباید از سوی شما وبلاگ مهیار حکم داده گردد. عده ای از وفاداران انقلاب مجبور هستند سکوت نمایند تا اصل انقلاب آسیب نبیند. قانون انتخابات نیز مشکل دارد و من هم به آن اعتراض نموده ام، ولی به هر حال الان باید با این قانون کار کرد.

میرسلیم در ادامه گفته کسانی که مورد اشاره شما هستند، مدعی اند محکومیت قضائی ندارند. الان مردم خودشان باید تصمیم بگیرند و کسی نمی تواند مردم را برای رأی مجبور کند.

منبع: فرارو

به "تناقض عجیب اصولگرایان؛ لکنت در برابر قالیباف!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "تناقض عجیب اصولگرایان؛ لکنت در برابر قالیباف!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید