در یک قدمی سیاره سرخ - وبلاگ مهیار

به گزارش وبلاگ مهیار، پس از موفقیت اخیر فضاپیماهای امارات و چین برای قرارگیری در مدار مریخ، حالا نوبت مریخ نورد پرسویرنس (Perseverance به معنی استقامت) است که امشب (30بهمن99) ساعت 23 و 30دقیقه به وقت ایران بتواند این بار نه در مدار که بر سطح سیاره سرخ فرود موفقی را تجربه کند.

به گزارش وبلاگ مهیار به نقل از روزنامه وبلاگ مهیار، این مریخ نورد در قالب ماموریت مارس2020 در 9مرداد سال جاری سوار بر راکت اطلس5 از پایگاه کیپ کاناورال در ایالت فلوریدای آمریکا به سوی مریخ پرتاب شد. این کاوشگر پیچیده ترین و پیشرفته ترین رباتی است که ناسا تا به امروز راهی سیاره سرخ نموده است.محل ماموریت مریخ نورد پرسویرنس از بین چند سایت مختلف در نهایت، دهانه برخوردی یزرو(Jezero) در منظقه سرتیس عظیم انتخاب شد. این دهانه حدود 49کیلومتر قطر دارد و در گذشته بستر دریاچه ای عمیق از آب مایع بوده و منطقه ای ایده آل برای جست وجوی نشانه های حیات مریخی در گذشته ای دور است.

پرسویرنس بر اساس طراحی پیروز مریخ نورد کیوریاسیتی(Curiosity به معنی کنجکاوی) طراحی شده است. مریخ نوردی که با گذشت هشت سال از فرود هنوز در مریخ فعال است. دلیل این شباهت در طراحی نیز کاهش خطر شکست ماموریت و صرفه جویی در بودجه و زمان توسعه است.

پرسویرنس سه متر طول(شامل بازو نیست)، 270سانتی متر عرض، 220سانتی متر ارتفاع و 1025 کیلوگرم جرم دارد. بدنه آن حدود 12سانتی متر از مریخ نورد کیوراسیتی عظیم تر است. همچنین پرسویرنس نسبت به کیوریاسیتی 125کیلوگرم سنگین تر است. تفاوت وزن این دو مریخ نورد که تقریبا ابعاد مشابهی دارند، مربوط به تفاوت در ابزارهایی است که روی آنها نصب شده است.

تفاوت با ماموریت های قبلی

اساسی ترین تفاوت پرسویرنس با مریخ نوردهای پیش از خود، ماموریت نمونه برداری و ذخیره سازی موادمعدنی مریخ است. پرسویرنس قرار است کار جمع آوری و بسته بندی 31نمونه از سنگ ها و خاک سطحی مریخ را انجام دهد تا در مأموریت بعدی برای تجزیه و تحلیل به زمین آورده گردد. برای همین به مته جدیدی برای جمع آوری نمونه مجهز شده است.

در نهایت نمونه ها در بسته ای مهروموم شده روی سطح مریخ قرار می گیرد تا در آینده ماموریت مشترک ناسا و اِسا برای بازگرداندن نمونه به زمین انجام گردد. وقتی پرسویرنس وارد مریخ گردد، دو میکروفن خواهد داشت و این امکان را برای ربات های ما فراهم می آورد تا بتوانند صداها را در مریخ هم ردیابی نمایند..

در طراحی ابزار الکترونیکی کنترل نماینده موتور مریخ نورد از طرح اصلاح شده کیوراسیتی استفاده شد. نرم افزار راهنمایی مریخ نورد برای حرکت در اطراف تغییریافته تا پرسویرنس استقلال بیشتری نسبت به کیوریاسیتی داشته و خودران تر باشد.

پرسویرنس دارای چند دوربین است که بر کارهای مهندسی و علمی متمرکز شده اند. برخی از آنها به فرود در مریخ یاری می نمایند و برخی دیگر چشمان ما در سیاره سرخ خواهند بود و برای راهنمایی و رانندگی از آنها بهره خواهیم برد. از برخی هم برای انجام مشاهدات علمی در جمع آوری نمونه ها استفاده می کنیم.

چرخ های مریخ نورد

حرکت مریخ نوردها در سطح مریخ شبیه رانندگی آفرود در زمین است، چرخ های پرسویرنس از کیوریاسیتی باریک ترند اما دارای قطر عظیم تر و از آلومینیوم ضخیم تر ساخته شده اند.

علاوه بر این تغییراتی نیز در آج چرخ های پرسویرنس اجرا شده تا مقاومت بیشتری در برابر فشار وارد شده از سنگ های مریخ پیدا نمایند و از سویی دیگر در شن نیز عملکرد خوبی داشته باشند. پرسویرنس دارای شش چرخ است که هرکدام موتور جداگانه خود را دارند، دو چرخ جلو و دو چرخ عقب نیز دارای موتور فرمان فردی هستند.

قابلیت فرمان فردی به خودرو اجازه می دهد در محل استقرارش 360درجه چرخش داشته باشد.

با اجزای ربات پرسویرنس آشنا شوید

بازوی رباتیک به طول 210سانتی متر روی پرسویرنس می تواند مانند بازوی انسان حرکت کند، پرسویرنس باید با جمع آوری نمونه هسته های سنگ ها، آنها را برای مطالعه احتمالی در آینده حفظ کند. اما کیوریاسیتی با استفاده از آزمایشگاه روی عرشه خود، نمونه های جمع آوری شده در همان محل را موردمطالعه قرار می داد.

پرسویرنس مانند کیوریاسیتی با انرژی آزادشده از واپاشی رادیواکتیو پلوتونیم باتری هایش را شارژ می نماید. این باتری ها ابزارآلات مختلف را به کار می اندازد و ضمن تامین دمای مناسب، حرکت مریخ نورد و ارتباط آن را با زمین ممکن می نماید.

پرسویرنس مانند کیوراسیتی سه آنتن دارد که هم به عنوان صدا و هم گوش آن عمل می نمایند. تبادل اطلاعات مریخ نورد به صورت مستقیم با زمین به وسیله آنتن های 34متری شبکه دورست فضایی DSN در زمین انجام می گردد.

بالگرد مریخ ناسا به نام اینجینیویتی (Ingenuity به معنی نبوغ) بخش مهمی از ماموریت مارس2020 است و در صورت پیروزیت، بشر برای نخستین بار، پرواز کنترل شده در سیاره ای دیگر را تجربه خواهد نمود. این بالگرد 1800گرمی که زیر بدنه کاوشگر نصب شده با گذشت دو ماه از شروع ماموریت در مریخ و طی کردن جهتی حدودا 100متری از زیر بدنه مریخ نورد جدا خواهد شد و به پرواز درخواهد آمد. اینجینیویتی جدا از سیستم پرواز و تصویربرداری از جهت مریخ نورد به تجهیزات خاص دیگری برای انجام تحقیقات مجهز نشده و به جمع آوری نمونه یا تحلیل خاصی نمی پردازد.

به دلیل این که جو سیاره مریخ فقط حدود یک درصد جو زمین چگالی دارد، دانشمندان آزمایش پرواز بالگرد را در ارتفاع حدود 30کیلومتر از سطح زمین انجام داده و امیدوارند بتواند در ماموریت 30روزه خود هربار تا 90ثانیه در ارتفاع حداکثر پنج متری سطح مریخ پرواز کند.