خاطره بازی در 14 اینچ - وبلاگ مهیار

به گزارش وبلاگ مهیار، می توان گفت جای چنین برنامه ای در شبکه آی فیلم خالی بود. منظورمان برنامه 14 اینچ است؛ برنامه ای که با سریال های به یادماندنی سال ها و دهه های گذشته خاطره بازی می نماید.

این برنامه به تهیه نمایندگی و کارگردانی فرزام محبی و اجرای امین زندگانی آدینه شب ها روی آنتن شبکه آی فیلم می رود و در این مدت توانسته نظر مخاطبان بسیاری را به خود جلب کند.

در این برنامه زندگانی با مهمانانش که اغلب بازیگران و گاهی کارگردان و تهیه نماینده سریال های خاطره انگیز هستند، گفت و گو نموده و مخاطب خاطرات آنها سر فیلمبرداری می گردد.

14 اینچ بخش دیگری هم دارد که در آن میثم درویشان پور استندآپ اجرا نموده و با برخی از کاراکترها و سریال ها شوخی می نماید.

یکی دیگر از نکات جالب این برنامه تیتراژ آن است که تلفیقی از تیتراژهای سریال ها و برنامه های خاطره ساز گذشته است که توسط آیدین توسلی اجرا می گردد.

اگر تا به امروز پیروز به تماشای این برنامه نشده اید، می توانید گفت و گوی ما با تهیه نماینده، کارگردان و مجری برنامه را بخوانید و آدینه ها ساعت 23 به تماشای آن بنشینید.

تجدید خاطره با هنرمندان

امین زندگانی که این اواخر اجرای برنامه قرنطینه شبکه پنج را برعهده دارد، مجری و به نوعی میزبان مهمان های این برنامه است.

وی درباره ویژگی های اجرای این برنامه به جام جم می گوید:

در گفت و گویی که پیش از این با هم داشتیم گفتید که اجرا هم مثل بازیگری برایتان مهم است و نسبت به پیشنهادها سختگیر هستید. بنابراین 14 اینچ چه ویژگی هایی داشت که شما را ترغیب به حضور در این برنامه کرد؟

در واقع برنامه 14 اینچ یک برنامه تخصصی است و کاملا و به طور مستقیم به کار من مربوط می گردد و چیزی جدا از حیطه فعالیت من نیست. در ضمنً مهمان هایی که وارد برنامه شدند، اغلب دوستان و در کل همکاران من هستند. بنابراین همان اتفاقی که در قرنطینه برای من افتاد و من گپ خودمانی و محبت آمیز با همکارانم داشتم، در این برنامه هم دارم. زمانی که اجرای این برنامه به من پیشنهاد شد و با تهیه نماینده که کارگردان برنامه هم هست گفت و گو کردیم، به این نتیجه رسیدیم که قرار نیست نقدی به سریال ها و تلویزیون داشته باشیم و فقط قرار است تجدید خاطره با هنرمندانی باشد که در دهه های گذشته سریال کار کردند و آن سریال ها مورد توجه مردم قرار دریافتد و حتی در بازپخش ها هم پرمخاطب بودند.

با توجه به نوستالژی ای که این برنامه دارد، چقدر برای خودتان خاطره انگیز است؟ سریال های خودتان هم در این برنامه مورد آنالیز قرار گرفته است؟

هنوز به سریال هایی که من بازی نموده ام نرسیده ایم. شاید در فصل بعد این اتفاق بیفتد. اما به هر حال برای خودم هم خاطره انگیز بود.

قرار دریافت در چنین فضا و دکوری که برنامه دارد، چقدر برای خودتان جذاب بود؟

به هر حال هم برای من و هم برای مهمان هایی که وارد این قاب تلویزیون می شدند، جذاب بود. البته فکر می کنم تنها ایرادی که در این دکور وجود دارد این است که هیچ میزی بین من و مهمان ها نیست و از این نظر هویت گفت و گو را کم نموده.

شاید اگر این اتفاق می افتاد فضا یک مقدار گرمتر و صمیمی تر می شد. چون عادت داریم دور یک میز جمع شویم و با هم گپ بزنیم که این میز در این دکور وجود ندارد.

معمولا چطور مهمان ها را مجاب می کنید به این که درباره خاطراتی حرف بزنند که تا به حال در هیچ گفت و گویی صحبت ننموده اند؟

البته ما نمی دانیم در طول سال ها چه حرف هایی زده و چه خاطراتی بیان شده که از آنها بخواهیم آنچه را که تا به حال بازگو ننموده اند در این برنامه تعریف نمایند. اما به هر حال مخاطب این برنامه شاید به نسبت گذشته تغییر نموده باشد و نسل های جدیدتری هم به تماشای این برنامه بنشینند که تا به حال این نکات را از این افراد نشنیده باشند.

چطور شد خواننده تیتراژ پایانی برنامه شدید؟

توفیق اجباری بود (می خندد). البته پیشنهاد تهیه نماینده بود. من با وجود این که از یک خانواده موسیقی هستم اما خیلی تمایل به ورود به حوزه موسیقی ندارم. البته چند بار این رخ داد. به عنوان مثال دهه 70 با گروه سون کار کردم و در فیلم پیشونی سفید هم به پیشنهاد آقای هاشمی چند قطعه را خواندم و اجرا کردم. می توانم بگویم این قطعه موسیقی در عرض یکی دو ساعت آماده شد و فقط به نوعی خاطره سازی بود.

تداعی خاطرات گذشته برای مخاطبان

فرزام محبی، تهیه نمایندگی و کارگردانی این برنامه را برعهده دارد. وی در گفت و گو با جام جم در مورد نحوه شکل گیری برنامه و ویژگی های آن نکاتی را بیان نمود:

چطور شد به فکر ساخت چنین برنامه ای برای شبکه آی فیلم افتادید؟

زمانی که شبکه آی فیلم افتتاح شد تا به امروز برنامه ای با این شکل و فرمت و با این زمان 50 دقیقه ای نداشت، چون معمولا برنامه هایی که در این شبکه فراوری می شد بیشتر از 20 دقیقه نبود. از آنجا که ماموریت این شبکه در زمینه فیلم و سریال است، طی صحبت هایی که با مدیر شبکه داشتیم به این نتیجه رسیدیم طرحی ارائه کنیم مبنی بر این که با سریال هایی که در گذشته ساخته و پخش شدند و پرمخاطب هم بودند خاطره بازی کنیم؛ ضمن این که از این برنامه ها و سریال ها به نوعی تقدیر کنیم. بنابراین یک سری از مهمان ها افرادی بودند که مدت هاست در هیچ کاری بازی ننموده اند، مثل آقای عنایت ا... بخشی یا آقای جهانبخش سلطانی و... .

در کنار پیشکسوت ها و خاطره سازها، مهمانان جوان هم داشتید. یادم هست در یکی از برنامه ها بازیگران سریال لیسانسه ها را دعوت نموده بودید؟

بله چون ما سراغ دهه خاصی نرفتیم؛ یعنی هم از سریال های دهه 60 مهمان داشتیم مثل سریال آینه و هم سریال های دهه 90 مثل سریال نفس گرم یا لیسانسه ها؛ بنابراین سراغ سریال های پرمخاطب رفتیم.

یعنی معیار شما از انتخاب سریال ها، پرمخاطب بودن شان بود؟

بله سریال هایی که مردم بیشتر دوست داشتند و ما طبق آمار سراغ آنها رفتیم. ما در این برنامه میزبان 60 مهمان از کارگردان، تهیه نماینده و بازیگر بودیم.

برنامه در چند قسمت طراحی شده و تا چه زمانی ادامه خواهد داشت و این که آیا به فراوری فصل دوم آن هم فکر نموده اید؟

ما در فصل اول 26 قسمت فراوری کردیم و فرایند ضبط مان چیزی حدود سه ماه به طول انجامید و از اسفند سال گذشته پخش آن شروع شد و حدود 18- 17 قسمت از برنامه هنوز پخش نشده است. درباره فصل دوم هم صحبت هایی شده اما هنوز چیزی به قطعیت نرسیده است، چون فکر می کنم با توجه به رسالتی که این شبکه دارد، 14 اینچ قابلیت فراوری در فصل های بعدی را هم دارد.

فکر می کنم یکی از نکات مهم این برنامه این است که فضایی برای نقد نیست و فقط یادآوری خاطرات است؟

بله ناگفته های آن افراد و سریال ها محتوای برنامه را شکل می دهد و فضایی برای نقد و آنالیز سریال ها نیست و به نوعی فقط خاطره بازی است.

می توان گفت تفاوت برنامه شما با چهل تیکه شبکه نسیم همین است؟

بله اتفاقا این شائبه وجود داشت که ما در این برنامه با چهل تیکه موازی کاری می کنیم. در صورتی که ما در این برنامه سراغ اشخاص نرفتیم و موضوع برنامه افراد نیستند بلکه سریال ها هستند. اما چهل تیکه شخصیت محور است و موضوع برنامه اصولا مهمانی است که دعوت می گردد و درباره کارهایی که بازی نموده خاطره بازی می نمایند. ضمن این که شبکه آی فیلم برای معاونت برون مرزی است و شبکه نسیم برای معاونت سیماست. بنابراین در عمل موازی کاری نمی کنیم. نکته دیگر این که سعی کردیم در انتخاب مهمان ها هم وسواس داشته باشیم.

از چه نظر؟

سعی کردیم مهمان هایمان اغلب بازیگران نقش های اصلی آن سریال باشند.

به خاطر کرونا با مسئله ای در این زمینه روبرو نشدید؟

به هر حال کار سختی بود. چون برخی از مهمان هایمان ساکن تهران نبودند و به سختی هماهنگی ها انجام شد و به ما لطف کردند و آمدند. با این که به شدت پروتکل ها را رعایت می کردیم اما به هر حال برخی از مهمان ها افراد مسن تری بودند که تمایل نداشتند وارد یک برنامه تلویزیونی شوند.

افرادی که به برنامه دعوت می شدند چقدر استقبال می کردند. به خصوص ورود به دکور جالب و متفاوتی که برنامه دارد؟

14 اینچ یک برنامه جدید است و خیلی ها با برنامه آشنایی نداشتند. با این حال مخاطبان و هنرمندان شبکه آی فیلم را دوست دارند. به همین خاطر خوشبختانه هنرمندان با شناختی که از این شبکه دارند می دانند که آی فیلم همراهشان است و از پیشنهاد ما هم استقبال می کردند. به خصوص وقتی وارد برنامه می شدند و دکور برایشان جالب بود. این که وارد فضای یک تلویزیون می شدند که آقای پیمان قانع زحمت این دکور را کشیده.

با توجه به قسمت های پخش شده محتوای برنامه جذاب و دیدنی هست. چه نیازی به حضور کمدین و اجرای استندآپ در بخشی از برنامه بود؟

بخش استنداپ ما شوخی با آن سریالی است که در همان برنامه میزبان بازیگرانش هستیم. بنابراین فکر کردیم می توانیم یک سری از نقدها را به زبان شوخی و در قالب استنداپ بیان کنیم. البته همه برنامه ها این بخش را ندارد و فقط با برخی سریال ها شوخی نموده ایم. به عنوان مثال با سریال های دینی و مذهبی که نمی توان شوخی کرد. اما شوخی با برخی سریال ها جالب بود که میثم درویشان پور زحمت این بخش را کشید.

چقدر این برنامه در همین چند قسمت توانسته مورد توجه مخاطبان قرار بگیرد و بیشتر با کدام بخش ارتباط برقرار نموده اند؟ استندآپ یا بخش گفت وگو؟

تقریبا در یک سطح بوده و هر دو بخش مخاطب خودش را داشته اما در بخش گفت وگو با مهمان و بخش خاطره بازی به این خاطر که بخش هایی از آن سریال پخش می گردد و یا بازیگران خاطره گویی می نمایند بیشتر مورد توجه مردم قرار گرفته است. بنابراین پیغام های مثبتی از جانب مخاطبان داشتیم و می گویند با برنامه تجدید خاطرات کردیم.

با توجه به صحبت های شما فکر می کنم بیشتر مخاطبان برنامه تان افراد میانسال هستند که با آن سریال ها و خاطرات دهه های گذشته خاطره دارند؟

ما هم سعی کردیم از سریال های روز استفاده کنیم و هم سریال های قدیمی. چون مخاطب این شبکه عامه مردم هستند. بنابراین معیارمان را مخاطب گذاشتیم و این که چه سریال هایی را دوست داشته است.

به خاطر دکور برنامه اسم آن را 14 اینچ گذاشتید؟

بله با توجه به دکوری که برنامه ما دارد و حس نوستالژی ای که با تلویزیون 14 اینچ قدیمی سیاه وسفید داریم و این که مهمان ها و مجری داخل یک تلویزیون 14 اینچ می نشینند، به این نتیجه رسیدیم که این عنوان برای برنامه مناسب تر است.

آقای زندگانی را بر چه اساسی انتخاب کردید؟ گزینه های دیگری هم برای اجرا داشتید؟

ما به دنبال فردی بودیم که هم بازیگر بوده و هم توانایی اجرا داشته باشد که آقای زندگانی هر دو تجربه را داشت. از طرفی آقای زندگانی سواد بالایی در حوزه رسانه دارد و مدیوم تلویزیون را به خوبی می شناسد و اساسا خودش را بچه تلویزیون می داند. کلام و لحن مناسبی هم برای اجرای این برنامه داشت. اتفاقا گزینه های بسیاری داشتیم که خوشحالم با ایشان همکاری کردیم.

زینب علیپور طهرانی - رسانه / روزنامه وبلاگ مهیار