چرا زمان برای بچه ها طولانی تر می گذرد؟ - وبلاگ مهیار

به گزارش وبلاگ مهیار، محققان دانشگاه اتوش لورند در مجارستان گروهی از شرکت نمایندگان سه گروه سنی چهار تا پنج سال، 9 تا 10 سال و بالای 18 سال را ثبت نام کردند و از آن ها خواستند که 2 ویدیوی یک دقیقه ای دیدن نمایند. پس از دیدنی فیلم ها، از شرکت نمایندگان پرسیده شد که کدام طولانی تر است.

نمونه ها از یک مجموعه انیمیشن محبوب استخراج شده اند و از نظر ویژگی های بصری و صوتی متعادل بودند. یک کلیپ متشکل از رویداد های متوالی سریع و دیگری یک سکانس یکنواخت و تکراری بود. پس از دیدنی فیلم ها، از شرکت نمایندگان پرسیده شد که کدام طولانی تر است.

پاسخ ها نشان داد، دوسوم از بچه ها پیش از مهدکودک ویدیوی پر حادثه را طولانی تر می دانستند و سه چهارم بزرگسالان همین احساس را در خصوص ویدیوی بدون حادثه داشتند. گروه میانی که در آن شرکت نمایندگان نظر مشابه، اما میانه تری نسبت به بزرگسالان نشان دادند، به محققان یاری کرد تا تغییر درک زمان را حدود سن هفت سالگی تخمین بزنند.

برای شرح این تفاوت ها در درک زمان بین گروه های سنی، کارشناسان بر مفهوم رهیافت آنی یا اکتشافی استناد کردند که به توانایی افراد در استفاده از میانبر های فکری یا پروکسی برای یاری به تصمیم گیری سریع اشاره دارد. با توجه به اینکه مغز ما یک ساعت مرکزی قابل اعتماد یا یک نقشه برداری حسی مستقیم از مدت زمان ندارد، باید از یک پروکسی در گذر زمان استفاده کنیم.

دانشمندان اظهار کردند که بچه ها برای میزان گیری زمان از نماینده فکری (نمایندگی فکری میانبری هست که ما در هنگام ارزیابی احتمالات از آن استفاده می کنیم) استفاده می نمایند. به عنوان مثال آن ها از خود می پرسند که در خصوص کدام ویدیو می توانند بیشتر صحبت نمایند.

از آنجایی که ویدیوی پرحادثه مملو از اکشن بود و شامل چندین قسمت بود، می توانستند بیشتر در خصوص آن صحبت نمایند؛ بنابراین احساس کردند که طولانی تر است. با این حال بین 6 تا 10 سالگی، بچه ها مفهوم زمان مطلق یا جهانی را می آموزند؛ بنابراین در بزرگسالی، وقتی یک فیلم مجذوب کننده را دیدن می کنیم، فکر ما به شدت در داستان غوطه ور می گردد؛ در حالی که در طول یک فیلم خسته نماینده، بار ها و بار ها ساعت خود را آنالیز یا به چیز دیگری فکر می کنیم، همه این حواس پرتی ها ما را قادر می سازد تا از جریان زمان مطلق نمونه برداری کنیم.

به گفته محققان این 2 شرایط می تواند تغییر نسبتا عجیب و غریب حدود سن هفت سالگی را شرح دهد و این سوگیری دائمی را ایجاد کند که برای مثال موارد بدون حادثه بسیار طولانی تر از تصور است؛ با این حال برای درک درست رمز و راز زمان و چگونگی درک فکر ما از آن به تحقیقات بیشتری احتیاج است.